Gezikolik
Maya Bay / Tayland
İnsan iki ülke arasındaki boşluktur dediğim yerden;
masmavi gökyüzünün altında küçük gözlü, ince bedenli, zayıf ve çelimsiz bakışları olan denizin çocuklarının hikayesinin başladığı yere kadar yürüdük.
Tropikal yağmurların saatte bir kendini gösterdiği, doğanın yeryüzüne bu kadar yakıştığı, gökyüzünün bu kadar yakın ve berrak olduğu Asya’nın derinliklerinde saklı adalar ülkesi Tayland’ın hikayesinin başladığı yere kadar yürüdük.
Uzattık ellerimizi bembeyaz bulutların kalbine dokunduk.
Sonra birbirimizin yüzüne sürdük ellerimizi. Yeni bir coğrafyaya varmanın mutluluğuyla.
Gökyüzüne bu kadar yakından baktığımız ve gökyüzü ile göz göze geldiğimiz böyle zamanların sayılı olduğu mistik bir andı işte.
Okyanusun içinden fışkırmış gibi sayılarını ifade etmek için romen rakamlarının yetersiz kaldığı, uzaktan birbirlerini selamlayan adaların güzelliği karşısında; tanımlamaların, cümlelerin ve kelimelerin kafa karışıklığı yaşadığına şahit olduk.
Sıcak bir günün sabahında denizin çocukları bizi bulunduğumuz yerlerden, yetmişli yıllardan kalma direksiyonu solda olan emektar araçlarla aldılar.
Böylece Maya Bay adasına olan yolculuğumuz başladı.
Okyanusun çığlıklarına eşlik etti gülüşlerimiz.
Dalgaların sesi, uzak bir mevsimin türküsü gibi geliyordu bize.
Tabii arada sırada dalgaların tekneye sert çarpması ve adrenalinin yükselmesi dışındaki her şey göz kapaklarının kapanıp uykuya dalma anı gibi tatlıydı.
Maya Bay adasına vardığımızda gördüklerimiz karşısında adeta büyülenmiş gibi şaşkın, mutlu ve heyecanlı bir şekilde etrafa renkli gülücükler hakim oldu .
Okyanusların rüyası Tayland’ın kalbinde bulunmanın huzuru ile resmediyorduk gördüklerimizi.
Güzellikler paylaştıkça çoğalır şiyarıyla…
Fotoğraflar : Tuba Orman Yanardağ
