Foto Video
Güneş’in Patlayıcı Enerjisinin Aşırı Dalga Boylarında Yakalanışını Görün!
Güneş bu ay şimdiye kadar çok aktifti, güçlü sempatik güneş patlamaları hem bilim insanlarının hem de izleyicilerin gözlerini kamaştırdı ve son X sınıfı patlamalar birçok kişinin iletişim ağı bütünlüğünü merak etmesine neden oldu. NASA’nın Güneş Dinamikleri Gözlemevi (SDO) Güneş’i sürekli olarak izliyor ve son zamanlardaki güçlü güneş patlamalarını çoklu dalga boylarında mükemmel ayrıntılarla yakalıyor.
Yeni bir videoda NASA, 21 ve 22 Şubat’taki son parlama olaylarının aşırı ultraviyole ışığın çeşitli dalga boylarında nasıl göründüğünü gösteriyor. Video boyunca izleyicilere 131 ve 171, 171 ve 304 ve 171 ve 1.600 angstrom ışık görüntülerinin karışımları sunuluyor.
Adını İsveçli fizikçi Anders Jonas Ångström’den alan angstrom, 10-10 metre veya 0,1 nanometreye eşit bir uzunluk birimidir. Bu birim öncelikle ışığın dalga boylarını ölçmek için kullanılır. Referans olarak, görünür ışık 4,000 ila 7,000 angstrom arasında değişir, bu nedenle SDO insan gözünün görebileceği ışığın çok altında çalışır. 131 angstrom 13,1 nanometredir ve James Webb Uzay Teleskobu’nun görebildiğinin (600 ila 28.500 nanometre) bile çok altındadır.
Çeşitli dalga boylarının her biri farklı plazma sıcaklıklarını vurgulayarak Güneş’in çok sayıda katmanını ve özelliğini sergiliyor. Örneğin, 131 angstromluk aşırı ultraviyole dalga boyu, NASA’ya göre kavurucu plazmayı (altı ila 10 milyon Kelvin) ve daha soğuk plazmayı (400.000 Kelvin) göstermektedir. (https://svs.gsfc.nasa.gov/14536) Referans olması açısından, 10 milyon Kelvin yaklaşık 18 milyon Fahrenheit derecedir.
Güneş patlamaları Güneş’ten yayılan muazzam elektromanyetik radyasyon patlamalarıdır ve yıldızın yüzeyinde birkaç dakika ila birkaç saat süren yoğun parlak bölgeler olarak görünürler. Güneş’in yoğun manyetik alanlarının çok fazla karışması ve fiziksel sınırlarının ötesinde gerilmiş bir lastik bant gibi kopacak kadar gerilmesinden kaynaklanırlar.
NASA’nın SDO’su, her biri Güneş’in faaliyetinin belirli bölümlerini incelemeye yardımcı olmak için özel filtrelere sahip çok sayıda görüntüleyici içerir. Atmosferik Görüntüleme Düzeneği (AIA) üzerindeki dört teleskop SDO’nun Güneş’in yüzeyine çok yaklaşmasına yardımcı oluyor. AIA, 725 kilometre (450 mil) kadar küçük ayrıntıları görebilir; bu da 10 metre (33 feet) uzaklıktaki bir insan saçına bakmaya eşdeğerdir.
