Fotoğraf Haber
Bir Fotoğraf Hikayesi
Fotoğrafçılık, sadece deklanşöre basarak görüntü elde etmek değil elbet. Her fotoğrafın bir hikayesi vardır. Daha önceki yazılarımızda fotoğrafı insanların neden beğendiğine değinmiştik. En son çıkardığımız sonuçtada tek bir kelime bizim için çok önemliydi: fotoğrafın, bakan kişiye verdiği hissiyat, duygu!
Fotoğrafa duygu katmak için o fotoğrafın bir hikayesi olması gerekiyor. Bir fotoğrafçının portfolyesinde bulunan-bulunmayan tüm fotoğraflar eminim bir hikayeye sahiptir. Tabi buradaki ayrımı yaparken fotoğrafın diyafram ayarı, ISO değeri gibi bilgiler sizi yanıltmasın, bunlar zaten iyi bir fotoğrafın olmazsa olmazlarıdır. Bunlar hikaye değil, hikayeyi oluşturan araçlardır sadece. Asıl olan, fotoğrafa bakan gözlerin hissettiği duygulardır ve bir hikayesi olan bir fotoğraf bu duyguyu herkese rahatlıkla ulaştırabilir.
Bu hikayeyi en iyi elbet fotoğrafı çeken fotoğrafçı bilir; ancak fotoğrafçılığın en güzel yanlarından biri de her bir fotoğrafın kişi değerlendirmesine ve yorumuna da açık olmasıdır. Bu da iyi bir fotoğraf için onlarca hatta yüzlerce hikaye demektir. Ama en iyi ve en doğru hikayeyi elbet fotoğrafı çeken bilir.
Şimdi gelelim fotoğrafçının yani benim hikayeme:
Yazı içinde verilen yukarıda yer alan fotoğrafı 2010 yılında California turu sırasında çektim.
1 gün öncesi kalacak bir otel bulamamıştım; arabada sabahlamak zorunda kaldım.
Sabahın ilk ışıkları ile tekrar yollara düştüm.
Yola devam ederken yol kompozisyonu o kadar ilgimi çekti ki, kendimi alamadım.
Arabayı yan yola çekerken kendimi dışarı attım ve yolun üzerinde keyifle fotoğrafımı çektim.
Virajlı olan bu yolda 1 arabanın hızla size çarpıp devam etmesi oldukça olasıydı.
Ancak biraz risk almak bu fotoğrafı çekmeye değmişti – arabayı arkadan kendime siper ettim;)
Uçsuz bucaksız bir dağ manzarası, kavurucu güneş ve sonu belli olmayan bir yol. Benim fotoğrafımın duygusal objeleri bunlardı.
Aslında bu fotoğraf benim için hayatın kısa bir özetiydi. Kendimi bildim bileli sokak fotoğraflarını, mimari fotoğrafçılığı çok sevmişimdir. Ama yollar bana gidecek yeni serüvenleri gösteriyor, bana geleceği anlatıyor. Hiç kimsenin olmadığı sanki çekilmiş gerçek bir fotoğraf gibi aslında gerçekte zamanı durdurduğunuz bir an! Zamansızlıkta sonu olmayan bir yol ve serüvene devam etmek gibi.
Herkese hikayesi bol çekimler dileğiyle 🙂