Fotoğraf Haber
Bank of America Genel Merkezinin ‘Tacında’ Ay’ı Yakalamak!
Charlotte, Kuzey Carolina, Kraliçe Charlotte’tan dolayı Kraliçe Şehir olarak anılır. Charlotte’a Temmuz 1992’de Frankfurt, Almanya’dan taşındım. Bu sadece o yıl değil, aynı zamanda Bank of America (BofA) binasının tamamlandığı aydı. 871 ft (265 m) uzunluğundaki gökdelen, tepesindeki “kraliyet” tacıyla Atlanta ve Teksas dışında Güney Amerika’daki en yüksek binadır.
Geçtiğimiz Cuma öğleden sonra, 2016’dan beri çalıştığım haber ajansı için kış aylarında evsizlikle ilgili bir görev için şehir merkezine birkaç dakika uzaklıktaki evimden ayrıldım. Gereğinden fazla göze batmak istemediğim için sadece ana kameram Nikon Z9’u ve Lowepro 75 AW II çantamda 70-200mm f/2.8’i yanıma aldım. Geniş yok, 300mm yok – yalın ve basit tutalım.
2023’ün ilk dolunay gecesi olacağının farkındaydım. Bir gece önce kızıma açık bir gecede dolunay görmenin her gün mümkün olmadığını söyledim. Elbette her gün değil, 2023 yılında sadece 13 dolunay var, ancak bunlar genellikle bulutlu, yağmurlu bir döneme denk geliyor. Ancak, düşüncelerim ve odağım ödevimdeydi ve gözlerimi sokak seviyesinde tutmam gerekiyordu.
Şehir merkezindeki caddelerde yaklaşık bir buçuk saat yürüdükten sonra, 135 numaralı fotoğraf akşam 7:18’de yükselen Dolunay’ın tesadüfen çektiğim ilk fotoğrafıydı.
Bu kez fikir doğdu: Ay’ın bir ‘taç mücevheri’ olarak Kraliçe’nin Tacı’nın tepesinde yer aldığı zaman ve uzayın nişangâhını bulmak istedim. ‘Kovalamaca’ başlamıştı.
Ardından Charlotte şehir merkezinde, Ay’ı ve BofA’yı görmemi engelleyen yüksek binalarla dolu sokaklarda yürüyerek yarım saat boyunca zig-zag çizdim. Sürekli bir park yeri ya da manzarayı görebileceğim başka bir yer aradım. Ay uygulamasının yanı sıra gezegen bulucu uygulamamı da kullandım ve kendimi hemen hemen her şey başladığında bulunduğum yerde, Romare Bearden Park’ta buldum.
Bu arada yarım saat geçmişti, Ay oldukça yükselmişti ve BofA binasının hemen hemen tepesindeydi. Sonunda Ay’ı “köşeye sıkıştırdım”. Parkta, çekimin ince ayarını yapmak ve tam olması gerektiği gibi hizalamak için hareket edebileceğim yeterli alanım vardı.
Her şey bir araya geldiğinde, Ay ‘sepette’, ya da taçtaki mücevher demeliyim; dirseğim bir çöp tenekesine sabitlenmiş, zoom 200 mm’de maksimumda, 800 mm’min tripodumla birlikte sihirli bir şekilde ortaya çıkmasını isterdim. Eve koşacak, hatta bir iyilik yapmaları için aileme yalvaracak zaman yoktu. Geriye sadece anın ve deneyimin tadını çıkarmak kalmıştı.