Fotoğraf & Video Dersleri
Full Frame: “Optimum” Görüntü Sensörünün Aranması!
Beğenin ya da beğenmeyin, bugünlerde görüntü kalitesi etrafındaki konuşmanın çoğu sensör boyutunda dönüyor. Sony a7R IV’ü duyurduğunda, “orta formatla rekabet eden” görüntü kalitesini artırdı. İnsanlar Micro Four Thirds’i savunduğunda ultra taşınabilir sistemlerini sergiliyorlar ve görüntülerin “tam çerçeveden ayırt edilemez” olduğunu iddia ediyorlar.
Tam çerçeve tamamen profesyonel fakat “standart” olarak ele alındı. Ama neden? Ve bu unvanı bile hakediyor mu?
Tam çerçevenin baskınlığının, bir çeşit sensör boyutunda “tatlı nokta” olması gerçeğine dayandığını sanmıyorum, ancak bunun yerine 35mm formatına karşı tarihsel bir önyargının sonucudur. Zaman zaman kamera şirketlerine hizmet eden, ancak nadiren fotoğrafçılara hizmet veren bir önyargı.
“Optimum” tanımı
Bu tür tartışmalar için hepimizin aynı tanımları kullanması önemlidir. Bu yüzden çok ileri gitmeden ve çok fazla insanı sinirlendirmeden önce (bu doğru şansı yok?…) “Optimum” u tanımlayalım. Bu karşılaştırmanın amaçları için, “optimum”, performans, sistem büyüklüğü ve maliyetin en iyi birleşimidir. performans kategorisi boyut ve maliyet kadar bir araya getirildi.
Boyut tam olarak performansa eşit değil!
Kategoriler “ağırlıklandırmak” nitpicking gibi görünebilir, ancak başlangıçtan bir tür standart oluşturmanın önemli olduğunu düşünüyorum. Ayrıca çoğumuzun çeşitli formatların değerlerini sezgisel olarak nasıl değerlendirdiğini de bakmak lazım.
Sensör ne kadar küçük olursa, boyut ve maliyet bölümlerinde o kadar iyi sonuç verir, ancak bir noktada performans takası buna değmez. Benzer şekilde, hepimiz mümkün olan en iyi performansı sevsek de, çoğumuz 150MP orta formatlı sistemden çıkmak ve satın almak istemiyoruz: bu tür araçların hem boyutu hem de maliyeti engelleyici.
Sonunda, performans aynı zamanda sonuçta da zarar görmektedir. Daha büyük, daha yüksek çözünürlüklü sensörler, lensleri kusursuz bir şekilde üretip odaklayamadığınız sürece büyük, hantal RAW dosyaları, yavaş [sürekli] çekim hızları, görüntü işlemcisi ve tamponda daha fazla baskı, daha kötü video performansı ve azalan geri dönüşler anlamına gelir. Boyut tam olarak performansa eşit değil, bunu da kulağa küpe yapalım.
“Doğru kamera için doğru kamera / lens / sensör” argümanı, oldukça makul ve hafif kopya arasında bir yere oturur. Bazı durumlarda, evet: Boyut ve ağırlık eksileri, mümkün olan en büyük görüntü sensörünün yararlarından asla ağır basmaz veya bunun tam tersi olur. Ancak hala “çoğu insan” için en iyi sensörün olduğuna kişiden kişiye farklılık gösterdiğine ve bu sensörün tam çerçeve olmadığına inanıyorum.